W trudno dostępnych miejscach, do których nie można dotrzeć wielkogabarytowymi urządzeniami, do operacji załadunku i rozładunku, wykopów ziemi podczas budowy podziemnych mediów, demontażu konstrukcji, usuwania korzeni i pniaków podczas prac związanych z kształtowaniem krajobrazu, a także innych podobnych zadań, używane są minikoparki.
Ta pomniejszona maszyna do robót ziemnych spełnia te same funkcje, co pełnowymiarowe urządzenia, ale w wolniejszym tempie i w mniejszych ilościach. Jednak teraz taki specjalny sprzęt jest często spotykany w różnych sektorach gospodarki i nie jest trudno go kupić.
Klasyfikacja i przeznaczenie minikoparek
Minikoparka to samobieżny lub ciągnięty sprzęt do kopania o wadze do 6,3 tony z ramą nośną do mocowania ramienia koparki z przodu z głównym narzędziem roboczym -lemiesz prosty lub odwrotny. Dla większej stabilności takie maszyny są wyposażone w podpory lub stabilizatory.
Na ramie przyczepianych dwuosiowych lub jednoosiowych modeli na kołach przewidziano dyszel z mechanizmem sprzęgającym do ich holowania przez pojazdy trakcyjne. Masa takiego sprzętu do robót ziemnych nie przekracza 1500 kg, a objętość lemieszu 0,01-0,05 m3.
Samojezdne minikoparki budowane na podwoziu gąsienicowym lub kołowym. Takie maszyny ważą od półtora do sześciu ton. Ze względu na małą prędkość i zwrotność minikoparki gąsienicowe dowożone są na miejsce pracy na przyczepach lub samochodach ciężarowych. Jednak ta wada zostaje kompensowana przez ich zwiększoną zdolność do jazdy w terenie ze względu na niższy nacisk torów na powierzchnię nośną. Modele kołowe mogą samodzielnie jeździć w wyznaczone miejsce po drogach publicznych.
Do zalet minikoparek samojezdnych zaliczają się ich parametry pracy, które pozwalają im sprostać zadaniom w ciasnych warunkach:
- mały rozmiar i waga;
- wydajność;
- mały promień skrętu;
- możliwość szybkiej wymiany narzędzi pracy.
Konstrukcja minikoparek
Przeznaczenie minikoparek zależy od ich konstrukcji. Modele przyczepiane są mniej funkcjonalne niż samobieżne koparki kompaktowe. Uchwyt koparki z przednim lub tylnym lemieszem do wykopów jest przymocowany do ramy nośnej ciągniętego małogabarytowego sprzętu do robót ziemnych bez napędu suwu roboczego, który jest napędzany przez napęd hydrauliczny napędzany silnikiem spalinowym umieszczonym w pobliżu siedzenia kierowcy W zależności od modelu minikoparki, siedzenie operatora i dźwignie sterujące mogą być na platformie ramy nośnej.
Bardziej złożona konstrukcja minikoparek samojezdnych zwiększa ich wszechstronność. Ramię koparki znajduje się na obrotowej lub półobrotowej platformie zamontowanej na ramie nośnej, do której przymocowany jest lemiesz spycharki. Na platformie jest również komora silnika z silnikiem benzynowym lub wysokoprężnym, który napędza podwozie.
Zerowy promień skrętu platformy niektórych modeli minikoparek pozwala na pracę stojąc blisko przeszkody. Obracanie platformy i podnoszenie ramienia koparki zapewnia napęd hydrauliczny napędzany przez wał odbioru mocy silnika.
Pracą samojezdnej minikoparki do robót ziemnych steruje operator z wygodnego, regulowanego fotela kierowcy umieszczonego pod zadaszeniem lub w kabinie z panoramicznymi oknami i klimatyzacją. Uniwersalność minikoparek tłumaczy się możliwością szybkiej wymiany narzędzia roboczego. Producenci uzupełniają takie wyposażenie specjalne kilkoma rodzajami lemiesz, płytą wibracyjną, nożycami hydraulicznymi, młotkiem i wiertarką, chwytakiem i szczypcami, zrywakiem i zawieszeniem hakowym.
Źródło: Machineryline
