Most na Wiśle MA-145 (w okolicach Torunia) jest drugą nitką przeprawy wchodzącej w zakres kolejnego etapu autostrady A1.
Budowa mostu MA-145 na Wiśle w Toruniu w ciągu autostrady A1
Fot. Ulma Construccion Polska
Most na Wiśle w ciągu autostrady A1
Most na Wiśle MA-145 (w okolicach Torunia) jest drugą nitką przeprawy wchodzącej w zakres kolejnego etapu autostrady A1.
W związku z zastosowaniem różnych systemów wykonania przęseł jezdni lewy ustrój nośny został podzielony na sześć części. Części 1. i 6. będą wykonywane metodą nasuwania podłużnego, a części od 2. do 5. systemem nawisowym. Przęsła w części zalewowej mostu zaprojektowano w formie skrzynki z betonu sprężonego. Długość całkowita części nasuwanej o stałej wysokości 4,0 m wynosi 217,7 m. Przekroje poprzeczne części nawisowej mają zmienną wysokość przekroju od 4,0 m w przęsłach do 8,0 m nad podporami głównymi. Kluczowe dla budowy jest wykonanie czterech elementów startowych do metody wspornikowej. Na elementach startowych zostaną powieszone wózki do wykonywania konstrukcji realizowanej w technologii nawisowej. Nie mniej istotne jest zlokalizowane przy brzegu rzeki stanowisko nasuwania podłużnego. Po wysunięciu dziewięciu segmentów o łącznej długości 217,7 m zostanie ono przestawione na drugą stronę rzeki w celu wykonania kolejnych identycznych dziewięciu segmentów mostu.
Zakończenie budowy planowane jest na lipiec 2011 roku.
Droga ekspresowa S69
Generalnym wykonawcą drogi ekspresowej S69 Bielsko-Biała – Żywiec – Zwardoń, pełniącej także funkcję obwodnicy Bielska-Białej, jest konsorcjum firm Kirchner oraz PRM Mosty Łódź. Inwestycja zlokalizowana jest na terenie województwa śląskiego, w granicach administracyjnych miasta Bielsko-Biała. Budowa rozpoczyna się w rejonie węzła „Krakowska”. Realizowany odcinek drogi ekspresowej łączy się tam z istniejącą drogą ekspresową S1.
Realizacja estakady WS-10 w ciągu drogi ekspresowej S69
Fot. Ulma Construccion Polska
Najważniejszym obiektem inżynieryjnym odcinka jest czterojezdniowa estakada WS-10 o ustroju płytowym dwubelkowym sprężanym o długości 460 m i wysokości do 15 m. Do realizacji tego obiektu wykorzystano konstrukcję wsporczą T-60 oraz deskowania z segmentów montażowych Enkoform, MK i DSD. Obiekt przekracza drogę publiczną bramką o rozpiętości 12 m, do budowy której wykorzystano podpory Aluprop. Droga dalej biegnie nad torami kolejowymi, gdzie powstaje bramka o rozpiętości 15 m. Kolejna bramka o rozpiętości 12 m wykonana zostanie nad drogą lokalną z zastosowaniem podpór S-40. Następnie estakada WS-10 przebiegnie nad rzeką Białą, na której powstanie bramka o rozpiętości 24 m, realizowana z wykorzystaniem systemu TAC 1200. Technologia wykonania obiektu WS-10 zakłada podział na 20 etapów betonowania, wynikających z charakterystyki sprężania (po 5 etapów na każdej z 4 jezdni); przy czym najdłuższy betonowany odcinek obejmuje blisko 159,5 m jezdni, najkrótszy zaś 60 m.
Droga ekspresowa S7
Budowa drogi ekspresowej S7 na odcinku Skarżysko-Kamienna – Występa i obwodnicy miejscowości Suchedniów, Ostojów, Łączna i Występa obejmuje przebudowę istniejącej drogi krajowej nr 7 do parametrów drogi ekspresowej, wraz z realizacją nowych obiektów mostowych, wiaduktów drogowych, kładek dla pieszych, przepustów, urządzeń bezpieczeństwa ruchu oraz ochrony ekologicznej. Generalnym wykonawcą odcinka jest konsorcjum, w skład którego wchodzą firmy Strabag i Mota-Engil Polska.
Estakada E-12 w ciągu budowanej drogi ekspresowej S7
Fot. Ulma Construccion Polska
Zadanie obejmuje realizację 22 obiektów inżynieryjnych: estakad, wiaduktów drogowych, kładek dla pieszych, przejść dla zwierząt, a także mniejszych obiektów, takich jak przepusty.
Na szczególną uwagę zasługuje obiekt E-12, ze względu na wysokość usytuowania płyty ustroju nośnego (kilkanaście metrów ponad poziomem terenu) i zastosowanie do jego podparcia deskowania ciężkich wież MK.
Jednak najwięcej deskowań zaangażowano do realizacji estakady E1/E1A – obiektu mającego docelowo zapewnić przeprowadzenie ruchu przez rzekę Kamienną i zbiornik Bzin. Na estakadę składają się: dwujezdniowy obiekt E1 w ciągu drogi S7 (szerokość przekrojów 15,7 i 16,7 m) i jednojezdniowy E1A w ciągu drogi lokalnej (szerokość przekroju 10,5 m). Ustrój nośny każdej z ośmioprzęsłowych nitek estakady ma przekrój belkowo-płytowy, ciągły, wykonywany z betonu sprężanego.
Do budowy podpory pośredniej estakady o radialnym przekroju i nietypowej średnicy 1,60 m zostało wykorzystane deskowanie słupów okrągłych Tubus. Przyczółki obiektu wykonano przy użyciu deskowania ściennego Primo. Zasadniczą część rusztowania konstrukcji wsporczej stanowiły wieże T-60.
Estakada E-1 i E-1a, przeprawa przez rzekę Kamienna, w przęśle D-E w ciągu budowanej drogi ekspresowej S7
Fot. Ulma Construccion Polska
Dodatkowo, w celu ułatwienia dojazdu na czas prac przy nitce lewej estakady E1, w przęśle C-D zaprojektowano i ustawiono bramkę przejazdową opartą na podporach aluminiowych. Najtrudniejsze do wykonania okazało się przęsło D-E estakady, gdzie konieczne było wykonanie przeprawy przez rzekę Kamienną. Przeprawę wykonano w oparciu o system blachownic TAC-1200. Przy użyciu łączonych blachownic 12-metrowych i 9-metrowych uzyskano czterobelkowe przejście o szerokości 21 m. Blachownice podparto na wieżach wysokonośnych TS-40. Deskowanie ustroju nośnego wykonane zostało w systemie dźwigarkowym DSD 12/20.
Źródło: Forum Budowlane, nr 4 (167) 2010
